Procedura koja treba da dovede do projekta, a potom i radova na sanaciji deponije u Bakovićima, ponovo je pokrenuta, a Ministarstvo javnih radova, Uprava za kapitalne investicije i Opština Kolašin podnijeli su zahtjev za davanje saglasnosti na Elaborat o procjeni uticaja na životnu sredinu zatvaranja i rekultivacije privremenog skladišta komunalnog i neopasnog građevinskog otpada.
Tender za taj posao, vrijedan 4,5 miliona eura sa PDV-om, oboren je u junu prošle godine, nakon što je usvojena žalba kompanije “Bemaks”. Ta kompanija se žalila na dio tenderske dokumentacije u kojem je od ponuđača “jasno i nedvosmisleno zahtijevano da koristi samo jednu vrstu materijala trisoplast (materijal za hidroizolaciju) holandske firme “Trisoplast Mineral Liner”. U žalbi Bemaksa precizirano je da su u tenderskoj dokumentaciji, odnosno u idejnom rješenju, čak opisane performanse baš tog materijala, i na osnovu cijena procijenjena vrijednost dijela radova (1,57 miliona eura).
Deponija u Bakovićima, koja je u neposrednoj blizini Tare i njenog pritoke Plašnice, “privremena” je još od 1984. godine i, prema zvaničnim podacima, predstavlja neuređeno odlagalište otpada. Elaboratom su ponuđene četiri metode za rješavanje brojnih izazova na toj lokaciji, a izabrana je varijanta “prekomponovanje otpada formiranjem kaseta”. Kako je objašnjeno, ona bi trebalo da se realizuje prema najsavremenijim ekološkim standardima, uz primjenu tzv. “land mining” metode - iskopavanja otpada, koje se obavlja nakon otplinjavanja.
“Otpad se vraća na isti prostor, nakon što se, po njegovom uklanjanju, formira kaseta po standardu za sanitarne deponije, obložena vodonepropusnim materijalom i opremljena svim pratećim sadržajima. Prednost ove metode je što se kompletan sadržaj deponije seli na uređenu vodonepropusnu podlogu bez promjene lokacije. Sanacija na taj način, iako skuplja od drugih, pogodna je za male deponije, prije svega zbog eliminacije štetnih uticaja na osjetljive ekosisteme, kakav je vodotok Tare i njena podzemna izdan”, piše u Elaboratu.
Objašnjeno je i da se “uporedo sa radovima na preseljenju otpada obavlja i odlaganje novih količina, a teren se uređuje za prijem novih količina otpada u ograničenom periodu”. Planirana tehnička rješenja predviđaju izgradnju tri kaskadne kasete, usječene u padinu.
Svaka kaseta biće obložena vodonepropusnim slojevima, a otpad će se nasipati slojevito, u visinama od po dva metra, uz odgovarajuće sabijanje. Po završetku nasipanja, svaka kaseta će biti zatvorena dodatnim slojem vodonepropusnog materijala.
U Elaboratu je ponovo istaknuta upotreba Trisoplast mineralne barijere, koja “treba da bude u skladu sa zvaničnim Trisoplast uputstvom proizvođača iz Holandije (Trisoplast Manual)”. Navedeno je da će ta barijera, nakon sabijanja, biti debljine devet centimetara. Moguće su, precizirano je, i druge debljine, ali proizvođač ne preporučuje tanji sloj od pet centimetara.
Radovi na sanaciji deponije u Bakovićima takođe obuhvataju izgradnju masivne obaloutvrde, “nasipa od kamenog nabačaja, koji će štititi deponiju od spoljašnjih uticaja i obezbijediti stabilnost terena”.
Među ponuđenim varijantama bilo je i izmještanje deponije na drugu lokaciju, što je ocijenjeno kao “nemoguće u realnom vremenu”. Jedno od rješenja bila je i ugradnja vodonepropusnog sloja preko postojećeg otpada, kao i “klasična” sanacija uz prekrivanje otpada inertnim materijalom.
Izabranom varijantom, kako je konstatovano u Elaboratu, uz ostale prednosti, oslobađaju se opštinske parcele ukupne površine 26.500 metara kvadratnih, koje su prema DUP-u predviđene za industrijsku zonu.
Deponija Bakovići, udaljena oko tri kilometra od Kolašina, koristi se za odlaganje otpada više od 50 godina. Odlaganje otpada obavlja se nehigijenski, bez prethodnog razdvajanja ili reciklaže. Površina deponije obuhvata oko pet hektara i podijeljena je na tri zone.
Bonus video:
